Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Ακροβατώντας

Ο Kevin Carter κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τη φωτογραφία (που βλέπετε στο μέσο της ανάρτησης)
που τράβηξε το 1993 και η οποία δημοσιεύτηκε στους New York Times στις 26 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς.Το βραβείο, έμαθε ότι το κέρδισε στις 12 Απριλίου του 1994 και το παρέλαβε στις 14 Μαΐου.

Όταν ο Κevin έβγαλε την φωτογραφία, δεν δούλευε για λογαριασμό κανενός περιοδικού και με τις φωτογραφίες του ήθελε να δείξει την πείνα που υπήρχε.
Η φωτογραφία απεικονίζει ένα υποσιτισμένο κοριτσάκι που σέρνεται για να φτάσει σε κέντρο
διανομής τροφής ενώ παρακολουθείται από ένα όρνεο το οποίο περιμένει το θάνατο της για να μπορέσει να ζήσει αυτό.

Δέκα λεπτά περίμενε το όρνιο, δέκα λεπτά περίμενε και ο Kevin, μετά κάθισε κάτω από ένα δέντρο και έκλαιγε, γιατί απαγορευόταν να βοηθήσει το παιδάκι να ζήσει.
Όλο το περιστατικό κράτησε μισή ώρα μέχρι που έφυγε με το ελικόπτερο της επισιτιστικής βοήθειας.





 Στις 27 Ιουλίου 1994, ο 
Kevin Carter αυτοκτόνησε. Δύο μήνες μετά από την ημερομηνία παραλαβής του βραβείου του.

Ήταν ένα τυχαίο επεισόδιο, μισής ώρας στη ζωή του. Τόσο χρειάσθηκε για να πάρει το βραβείο, να μείνει στην αιωνιότητα και να πεθάνει από αυτό δυο μήνες μετά. Σήμερα είναι διαφορετικά;


2 σχόλια:

  1. πάρα πολύ δυνατό άρθρο.
    σε πιάνει το παράπονο γιατί ρε ^&*^&*^* να μην πάει να το βοηθήσει
    και να το αφήσει να το φάει το όρνιο?
    Αυτοκτόνησε δηλαδή από τύψεις που το άφησε να πεθάνει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε κάποιους (φτωχούς τις περισσότερες φορές) λαούς, το αυτονόητο είναι ουτοπία.
    Για ( και όχι ''από'') χίλιους δυο λόγους μπορεί να αυτοκτόνησε.
    Από το ότι ''Στον εικοστό αιώνα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πεθαίνουν από την πείνα'', μέχρι ''Τον Θεό'', ''Ποιος είμαι?'' ''Γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου'' και εάν είχα χρόνο θα σου έγραφα μέχρι το πρωί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή