Είμαι...

... εγώ εξάρτημα της μηχανής σας, κι ο γιος μου τ΄ανταλλακτικό...

Καλημέρα. Πάντα είχα πρόβλημα με το ''Συστηθείτε'' δι΄αλληλογραφίας ενώ ποτέ στο τετ-α-τετ. Κάνεις μια χειραψία, λες το ονοματάκι σου κι ένα ''χάρηκα'' και ο πάγος έχει πλέον ραγίσει. Τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου. Ενώ τώρα?

Τώρα λοιπόοοον... μ΄αρέσουν οι βόλτες με μοτοσυκλέτα. Γρήγορες αργές, με παρέα ή μοναχικές δεν έχει σημασία. Την νύχτα αποφεύγω (όσο μπορώ) να οδηγώ. Είναι πλέον επικίνδυνα.

Την μοτοσυκλέτα μου την κινώ όλο το χρόνο. Δεν ξέρει τι είναι το γκαράζ αλλά ούτε και πυλωτή. Όλες μου οι μοτό με τον ίδιο τρόπο εκπαιδευμένες. Του πεζοδρομίου. Λουκέτα αλυσίδες συναγερμοί, αλλά στο πεζοδρόμιο. Κάτι σαν ''π0υτ@ν@ πεζοδρομίου'' αλλά ''με προστασία''... ''με νταβατζή''. Όχι από αυτές που βγαίνουν μόνες τους κι ό,τι κάτσει.

Κάθισα και σκέφτηκα πολλές φορές και ώρες, τι είναι αυτό που νοιώθει ο μοτοσυκλετιστής για την μοτοσυκλέτα του. Άλλοι λένε αγάπη... άλλοι λένε έρωτας... άλλοι λένε αδρεναλίνη... άλλοι ξύσιμο.

Όλα αυτά κι άλλα τόσα είναι παιδιά. Ότι μας έχουν πει, έχουμε ακούσει, έχουμε ζήσει, μας τα είπε πρώτος ξάδερφος που έκανε παρέα τον κολλητό του Κεραμιδά... ακόμα κι αυτά είναι.

Όπως και το γεγονός πως είναι επικίνδυνη. Πως σε προσέχουν λιγότερο έως καθόλου οι άλλοι οδηγοί. Δεν μασάμε όμως γιατί βρήκαμε τρόπο και το στολίσαμε όμορφα.

''Με τη μοτοσικλέτα μπορεί να σκοτωθείς είναι αλήθεια, αλλά δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ζήσεις το χρόνο που σου έχει παραχωρηθεί …''.

Εεεεε!!!! Άντε γειάααα? 

Όπως ήταν φυσικό, άρεσε και στον μεγάλο μου γιο. Τα έχουμε πάει τα βολταρίκια μας. Είναι 15 χρονών και έχουμε περίπου ένα χρόνο που κάναμε την πρώτη μας ''μεγάλη'' βόλτα. Γύρω στα 300 χιλιόμετρα μόνιμου χαμόγελου. Και δικού του και δικού μου. Άψογος συναναβάτης. Είναι 1,70 και 74 κιλά και ήταν σαν να μη κουβαλούσα άνθρωπο. Μόνο η μοτοσυκλέτα καταλάβαινε την διαφορά. 

Το καμάρι μου το μεγάλο...

Έχω και ένα μικρότερο σε ηλικία καμάρι, αλλά γι΄αυτό θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Κάπου με φίλους.

Εδώ είμαι... δεν τελείωσα.
Μ΄αρέσει να ακούω και μουσική. Όλη μέρα μπορώ να ακούω μουσική. Τζουγκρανάω και λίγη κιθάρα... αλλά δύσκολη ρε φίλε!!! Πω πωωωω... δεν μάθαινα καλύτερα τουμπερλέκι να κοπανάω όλη μέρα!! Τέλος πάντων.
Να βάλω καμία φωτογραφία ακόμη? Θα βάλω.

Νοεμβριανά

Εξωτερικό δεν έχω πάει καθόλου με την μηχανή και πάω να σκάσω. Όλο κάτι θα συμβεί (συνήθως ''λογιστικού'' περιεχομένου) και θα πάρει αναβολή.Την Ελλαδίτσα μας όμως μπορώ να πω πως την έχω γυρίσει καλούτσικα. Όχι ό,τι δρόμος υπάρχει, πως τον περπάτησα, αλλά την περπάτησα. 
Από Καλαμάτα μέχρι Φλώρινα, κι από Καρπενήσι μέχρι Ρίζια από ηπειρωτική Ελλάδα, και από νησιά μόνο Θάσο και Κρήτη.

Κάθε Τρίτη Μάστορα

Από τότε που καβάλησα μοτοσυκλέτα άρχισε να μ΄αρέσει και η φωτογραφία. Να βλέπω φωτογραφίες τραβηγμένες αλλιώς... διαφορετικά.
Πήγαμε το Σ/Κ που μας πέρασε με ένα φίλο στην Σιθωνία. Έβγαλε 3 φωτογραφίες από εκεί που καθότανε!! Σκαμπό θα ήταν, καναπές θα ήταν, καρέκλα θα ήταν από εκεί θα τράβαγε!! Ήμαρτον!!!!

Ethnic Όνομα και Πράμα

 Σας κούρασα? Μάλλον ναι έ? Θα χαρώ πολύ να τα λέμε συχνά πυκνά, αρκεί να έχουμε ''κάτι'' να λέμε. Έστω και μία προσωπική εμπειρία που για πολλούς μπορεί να μην πει τίποτα, για κάποιους μπορεί να πει πολλά. Άντε... γεια.