Eπάγγελμα: Πεζοναύτης.

Ένα συγκλονιστικό κείμενο που δεν δημοσιεύεται συχνά…
Από έναν Πεζοναύτη στο Αφγανιστάν… 

Σαρκόψυλλοι, ψύλλοι και Σπορπιοί!
 

Σε σχέση με το καταφύγιο, εδώ έχει παγωνιά. Κάθομαι στο σκληρό κρύο χώμα ανάμεσα σε πέτρες και θάμνους στους πρόποδες της οροσειράς Χίντου Κους, δίπλα στον ποταμό Νταριάγιε Παμίρ, έχοντας τα μάτια μου καρφωμένα σε μια τρύπα που οδηγεί σε ένα τούνελ που με τη σειρά του οδηγεί σε μια σπηλιά.
Παγωνιά φίλε μου, και το κοντινότερο ντελίβερι απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα.
Δεν ξεχνάω να ρίχνω μια ματιά στο χώμα γύρω μου κάθε 10-15 δευτερόλεπτα για να αποφύγω ακόμη ένα τσίμπημα από σκορπιό.
 

Έχω εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να αποφύγω τους σαρκόψυλλους και τους ψύλλους, όμως το τσίμπημα του σκορπιού είναι σαν να σε κουτουλάει βόδι.
Πονάει τρελά. Το αντίδοτο έχει γεύση από υγρό φρένων, όμως να ΄ναι καλά το Σώμα των Πεζοναυτών για τα πέντε μπουκαλάκια που έχω στο σακίδιό μου.
Από ένα πράγμα δεν μπορούν να ξεφύγουν οι Ταλιμπάν: είναι κι αυτοί ανθρώπινα όντα κι αυτό σημαίνει ότι έχουν ανάγκη από τροφή και νερό. Χρειάζονται λοιπόν ανθρώπους που θα φροντίσουν για τον εφοδιασμό τους και εδώ είναι που χρειάζεται ένας έμπειρος κυνηγός όπως εγώ.
 

Παρακολουθώ τους μεταφορείς, εντοπίζω τις εισόδους των τούνελ και τις αποθήκες, πληκτρολογώ τις συντεταγμένες στον υπολογιστή παλάμης και τις στέλνω μέσω δορυφόρου στους διοικητές των αεροπορικών μονάδων. Έτσι μαθαίνουν που πρέπει να ρίξουν τις βόμβες τους. Τους σφυροκοπάμε για λίγο και εγώ ξεκινάω να εντοπίσω τον επόμενο μεταφορέα.
Αυτό που έχει σημασία είναι η συλλογή πληροφοριών.
Ακόμη δεν έχουμε βάλει στο παιχνίδι ούτε τους ελεύθερους σκοπευτές. Αυτά τα ποντίκια δεν έχουν ιδέα που έχουν μπλέξει.
 

Σε λίγες μέρες θα έχουμε κόψει τις γραμμές εφοδιασμού και θα ξεκινήσουμε το ξεκαθάρισμα. Ονειρεύομαι τον Μπιν Λάντεν να ξυπνάει και να με βλέπει από πάνω του, με την μπότα μου στον λαιμό του, καθώς τον φτύνω και του μπήγω το κυνηγετικό μου μαχαίρι. Όμως με ξέρετε, εγώ είμαι ρομαντικός.
Το έχω πει και θα το πω ξανά: αυτή η χώρα είναι χάλι μαύρο. Δεν είναι καν χώρα. Δεν υπάρχουν δρόμοι, υποδομές, κυβέρνηση.

 

 Ένας κακοτράχαλος αφιλόξενος τόπος που τον ελέγχουν αντιμαχόμενες φυλές του 11ου αιώνα.
Εδώ δεν υπάρχουν δουλειές όπως τις ξέρουμε.
Στο Αφγανιστάν, κάποιος που θέλει να συντηρήσει την οικογένειά του έχει δύο μόνο τρόπους: είτε να ασχοληθεί με το εμπόριο του οπίου ή να καταταγεί στον στρατό. Αυτές είναι οι μόνες επιλογές. Ξέχασα και μια ακόμη λύση: μπορείς να ζήσεις σε καταυλισμό προσφύγων και να τρως σκαθάρια και λάσπη αν είναι του γούστου σου.
 

Όμως και μόνο η βρώμα σ’ αυτές τις «τεντουπόλεις των ζωντανών-νεκρών» αρκεί για να σε στείλει τρέχοντας στα χωράφια με τις παπαρούνες για να χαράζεις με χαρά τους βολβούς δεκαοχτώ ώρες τη μέρα.
Ζω με αυτούς τους Τατζίκ, τους Ουζμπέκους, τους Τουρκμάνους, ακόμη και με μερικούς Παστούν, σχεδόν δυο μήνες τώρα, και ένα μπορώ να πω με σιγουριά:
Αυτοί οι τύποι, όλοι τους, είναι Ούννοι… πραγματικοί, ζωντανοί Ούννοι. ΖΟΥΝ για να ΠΟΛΕΜΟΥΝ. Αυτό είναι το ΜΟΝΟ που κάνουν.
Δεν έχουν σεβασμό για τίποτα, ούτε για τις οικογένειές τους, ούτε για τον διπλανό τους, ούτε για τον εαυτό τους.
Γι’ αυτούς είναι τρόπος ζωής να ξεσκίζονται μεταξύ τους.
 

Παίζουν πόλο με πεθαμένα μοσχάρια και ρίχνουν τους πεντάχρονους γιους τους σε ανθρώπινες κοκορομαχίες για να υπερασπιστούν την τιμή της οικογένειας.
Ούννοι, περιπλανώμενες αγέλες πρωτόγονων, άκαρδων θηρίων που τους τρέφει η βαρβαρότητα. Άνθρωποι των σπηλαίων με ΑΚ-47.

Απ’ την άλλη, μπορεί να είμαι εγώ ο παράξενος.
Έχω ξεπαγιάσει σ’ αυτό τον ηλίθιο λόφο γιατί η μπαταρία της ατομικής μου θερμάστρας έχει πέσει και δεν μπορώ να τη φορτίσω ξανά μέχρι να ανατείλει ο ήλιος σε μερικές ώρες.
Σου αρέσει να γράφεις γράμματα, σωστά;
 

Κάνε μου μια χάρη, Μάγκα.
Στείλε ένα γράμμα στο CNN και πες στον Γουλφ και τον Άντερσον και σ’ αυτό τον απαίσιο, σαρκαστικό, ξιπασμένο Άαρον Μπράουν να σταματήσουν να λένε «έξυπνους» τους Ταλιμπάν. Δεν είναι έξυπνοι.
Καλά θα ήταν εκεί στο CNN να αγοράσουν κανένα λεξικό, γιατί η λέξη που ψάχνουν είναι «πανούργοι». Οι Ταλιμπάν είναι πανούργοι, όπως τα τσακάλια, οι ύαινες και οι αδηφάγοι.
Είναι ύπουλοι και άσπλαχνοι, και όποτε συναντούν αντίσταση, άνανδροι.
Είναι μισητά, μοχθηρά παράσιτα που δεν δημιουργούν τίποτα και καταστρέφουν τα πάντα.
 

Σιγά μην είναι έξυπνοι. Σε όλη τους τη ζωή διαβάζουν μόνο ένα βιβλίο (και για βιβλίο, όχι και πολύ σπουδαίο) και θεωρούν ότι οι κανόνες υγιεινής και οι υδραυλικές εγκαταστάσεις στα σπίτια, είναι έργα του διαβόλου.
Ακόμη προσπαθούν να καταλάβουν πώς δουλεύει ένας αναπτήρας Bic.
Αν μιλήσεις σε έναν μαχητή Ταλιμπάν για ποιότητα ζωής, είναι σαν να προσπαθείς να διδάξεις έναν πίθηκο πώς να κρατάει στυλό: τελικά εκνευρίζεται και στο καρφώνει στο μάτι.
 

Αρκετά όμως. Πρέπει να κρυφτώ ξανά στην τρύπα μου.
Χρειάζεται μεγάλη εμπειρία για να καλύπτεις τα ίχνη σου στο χιόνι, αλλά σ’ αυτό είμαι καλός. Σε παρακαλώ, κι εσένα και τους συμπολίτες μου Αμερικάνους, κλείστε τις τηλεοράσεις σας και συνεχίστε να ζείτε τη ζωή σας.
Οι ειδήσεις που σας σερβίρει το CNN και άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία είναι εντελώς κουραφέξαλα και είναι φτιαγμένες όχι για να σας πουν την αλήθεια αλλά για να σας κρατήσουν κολλημένους στην οθόνη μέχρι να τελειώσουν οι διαφημίσεις. Την κατάσταση εδώ την έχουμε υπό τον έλεγχό μας.
 

Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε τώρα, είναι να αρχίσετε να αναλύετε τι κάνουμε εδώ. Γιατί, ούτε έχετε ιδέα τι κάνουμε και, ούτε θέλετε να έχετε.
Είμαστε ο στρατός σας και κάνουμε αυτό που μας στείλατε να κάνουμε.
Saucy Jack Πεζοναύτης στο Αφγανιστάν Πάντα Πιστός
 

«Η ελευθερία δεν είναι δωρεάν… όμως το Σώμα των Πεζοναυτών θα πληρώσει το μεγαλύτερο από το μερίδιό σας».
Βετεράνος είναι αυτός που σε κάποια στιγμή της ζωής του υπέγραψε λευκή επιταγή με δικαιούχο τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής» και αξία «περιλαμβανομένης και της ζωής μου.»
 

Αυτό είναι η Τιμή, και υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα που δεν το καταλαβαίνουν πια.

Ξαφνικός πονοκέφαλος.

Να είσαι καλά Εχετλαίος... κι ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας.

''Στην ουρά για το ταμείο της τράπεζας, σήμερα το πρωί, και η νύστα ψυχοπλακώνει τη βαρεμάρα της Δευτέρας…Και οι διπλανοί μου, με το ηλίθιο χαρτάκι στο χέρι με τον αριθμό μια από τα ίδια. Κανείς δε μιλάει, όλοι αλλού θα ήθελαν να βρίσκονται, υποθέτω…
Πάνω από το ταμείο βλέπω μια φωτογραφία. Δείχνει κάτι γνώριμο…Μα ναι! Είναι το Φοινικόδασος στην Πρέβελη του Ρεθύμνου!

 
Σα χτες ήταν που πρωτοπήγαμε εκεί 18 χρονώ κοπέλια με το αμάξι τση μάνας μου! Είδαμε και πάθαμε να κατέβουμε τα βράχια για να φτάσουμε στο ποτάμι που σα γαλαζοπράσινο φίδι διέσχιζε τον τόπο με τους φοίνικες! Δύσκολη η κατάβαση (δρόμοι φτιάχτηκαν μερικά χρόνια μετά) αλλά άξιζε ο κόπος!

Στήσαμε μέσα στους φοίνικες τα σκηνάκια και όλη μέρα κάναμε μπάνιο στο αμόλυντο Λυβικό πέλαγος. Κάπου-κάπου κολυμπούσαμε και μέσα στο ποτάμι και ψάχναμε για καβρουδάκια ή χελώνες πιο ψηλά…Τα πρωινά, δε, ήταν υποχρέωσή μας να κάνουμε μια τροζή βουθιά μέσα στα κρύα νερά του ποταμού για να ανοίξει το μάτι καθότι ξενυχτούσαμε γύρω από τη φωτιά της παραλίας και εμείς και τα άλλα κουζουλοκόπελα από λογής-λογής τόπους ερχομένα. Και περνούσανε τα καλοκαίρια όμορφα, και ξέγνοιαστα… 
Μονάχα άνε πιάναμε κάνα ψάρι για βραδυνό ή άνε έπρεπε κιανείς να ανέβει στο χωριό να αγοράσει καμιά πατάτα να τηγανήσουμε. Ο ήλιος, τα παμπάλαια δένδρα, το κρυστάλλινο του ποταμού, όλα σου λέγανε να μη βιάζεσαι, να μην αγχώνεσαι και να μη στεναχωράσαι…

 
Μετά ήρθε ο πολιτισμός και ο φάστ-φουντ τουρισμός…Και το μέρος της παιδικής μας ανεμελιάς εγέμισε ξαπλώστρες...

 ...και το φοινικόδασος εγέμισε σκουπίδια και κωλόχαρτα…

Και δε ματαξαναπήγα, ήθελά το στο νου μου όπως τότε, μπάρεμου 20 χρόνια πιο πριν…
«Το κάψαμε και αυτό, άκουσες για τη φωτιά το καλοκαίρι; » μου λέει ο γεροντής που κραδαίνει το δικό του χαρτάκι με το νούμερό του να πλησιάζει.

Και ξυπνάω…
Και πονεί το κεφάλι μου…''

Δημοφιλείς λέξεις.

Οι συχνότερες λέξεις αναζήτησης στην Google

Οι χρήστες από την Αίγυπτο, την Ινδία και την Τουρκία είναι αυτοί που κάνουν τις περισσότερες αναζητήσεις της λέξης...

"sex" στις μηχανές αναζήτησης της Google, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ίδια η Google.
Η Γερμανία, το Μεξικό και η Αυστρία ήταν οι... πρώτες χώρες στην αναζήτηση της λέξης "Hitler", ενώ η λέξη "Nazi" είχε τα περισσότερα "χτυπήματα" στη Χιλή, την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η Χιλή καταλαμβάνει και άλλη μία πρωτιά, που αφορά την αναζήτηση της λέξης "gay", ακολουθούμενη από το Μεξικό και την Κολομβία.
Άλλες χώρες που κερδίζουν την πρωτιά στην αναζήτηση κάποιων χαρακτηριστικών λέξεων είναι οι εξής:

"Jihad" - Morocco, Indonesia, Pakistan
"Terrorism" - Πακιστάν, Φιλιππίνες, Αυστραλία
"Taliban" - Πακιστάν, Αυστραλία, Καναδάς
"Tom Cruise" - Καναδάς, ΗΠΑ, Αυστραλία
"Britney Spears" - Μεξικό, Βενεζουέλα, Καναδάς
"Homosexual" - Φιλιππίνες, Χιλή, Βενεζουέλα
"Love" - Φιλιππίνες, Αυστραλία, ΗΠΑ
"Viagra" - Ιταλία, ΗΠΑ, Γερμανία
"David Beckham" - Βενεζουέλα, ΗΠΑ, Μεξικό
"Marijuana" - Καναδάς, ΗΠΑ, Αυστραλία

Από τις πιο δημοφιλείς λέξεις που αναζητούν οι έλληνες είναι "rapidshare links"
και τον όρο "anal"

Ακροβατώντας

Ο Kevin Carter κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τη φωτογραφία (που βλέπετε στο μέσο της ανάρτησης)
που τράβηξε το 1993 και η οποία δημοσιεύτηκε στους New York Times στις 26 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς.Το βραβείο, έμαθε ότι το κέρδισε στις 12 Απριλίου του 1994 και το παρέλαβε στις 14 Μαΐου.

Όταν ο Κevin έβγαλε την φωτογραφία, δεν δούλευε για λογαριασμό κανενός περιοδικού και με τις φωτογραφίες του ήθελε να δείξει την πείνα που υπήρχε.
Η φωτογραφία απεικονίζει ένα υποσιτισμένο κοριτσάκι που σέρνεται για να φτάσει σε κέντρο
διανομής τροφής ενώ παρακολουθείται από ένα όρνεο το οποίο περιμένει το θάνατο της για να μπορέσει να ζήσει αυτό.

Δέκα λεπτά περίμενε το όρνιο, δέκα λεπτά περίμενε και ο Kevin, μετά κάθισε κάτω από ένα δέντρο και έκλαιγε, γιατί απαγορευόταν να βοηθήσει το παιδάκι να ζήσει.
Όλο το περιστατικό κράτησε μισή ώρα μέχρι που έφυγε με το ελικόπτερο της επισιτιστικής βοήθειας.

 Στις 27 Ιουλίου 1994, ο  Kevin Carter αυτοκτόνησε. Δύο μήνες μετά από την ημερομηνία παραλαβής του βραβείου του.

Ήταν ένα τυχαίο επεισόδιο, μισής ώρας στη ζωή του. Τόσο χρειάσθηκε για να πάρει το βραβείο, να μείνει στην αιωνιότητα και να πεθάνει από αυτό δυο μήνες μετά. Σήμερα είναι διαφορετικά;

Υπουργέ μου… «παπαριές καμαρωτές»

Δεν πρόλαβα να σηκώσω το ακουστικό και άκουσα τον αθυρόστομο φίλο μου – μη καπνιστή και πατέρα 2 παιδιών- να μου φωνάζει έξαλλος… «αυτά είναι παπαριές καμαρωτές»!
Ο φίλος,  αναφερόταν στην πρόθεση του υπουργείου Υγείας να τιμωρούνται με  πρόστιμο από 1.500 έως και 3.000 ευρώ ή ακόμα και αφαίρεση της άδειας κυκλοφορίας, οι οδηγοί ΙΧ που θα καπνίζουν στο αυτοκίνητο παρουσία παιδιών κάτω των 12 ετών. Και το σκεπτικό που μου ανέλυσε και σας μεταφέρω ήταν καταλυτικό… εάν ενδιαφέρονται περισσότερο από τους γονείς για την υγεία των παιδιών τους τότε…

Γιατί δεν επιβάλλεται πρόστιμο 3.000 ευρώ προσωπικά στον εκάστοτε  υπουργό Υγείας για κάθε μία από τις 410 κενές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία «Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού»;

Γιατί δεν επιβάλλεται πρόστιμο 3.000 ευρώ προσωπικά στον εκάστοτε  υπουργό Υγείας για κάθε ένα από τα «κλειστά» κρεβάτια στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας;

Γιατί δεν επιβάλλεται πρόστιμο 3.000 ευρώ προσωπικά στον εκάστοτε  υπουργό Υγείας για κάθε μέρα αργοπορίας στο κλείσιμο ραντεβού που στα παιδιατρικά νοσοκομεία φτάνει έως και τους έξι μήνες;

Γιατί δεν επιβάλλεται πρόστιμο 3.000 ευρώ προσωπικά στον εκάστοτε  υπουργό Υγείας για τις ελλείψεις- όπως κατήγγειλε ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος- σε βαμβάκι, γάζες, σύριγγες και φίλτρα

Γράφει η Βάλια Μπαζού στην εφημερίδα ''Το Ποντίκι''

Τότε....και Τώρα....

Ο Σεργκέι Λαρενκοβ "μιξάρει" τις φωτογραφίες του 1945 και του 2010. Ελάτε να δούμε πόλεις όπως Μόσχα, Βερολίνο, Πράγα, Βιένη σε ένα πάντρεμα του Πολέμου με την Ειρήνη.

«Δίκτυο επιβίωσης»

Πλανήτης Γη... έτος 2013. Πως το φαντάζεστε? 

Οι πολύ αισιόδοξοι τύποι δεν θα βρουν ''τροφή'' για σχολιασμό, αλλά εγώ θέλω την γνώμη των άλλων.

Των απαισιόδοξων. Και εξηγώ ευθέως τι ακριβώς θέλω να πω.

Βάλτε στο μυαλό σας το καταστροφικότερο σενάριο που μπορείτε να φανταστείτε. Νομίζω δεν θα χρειαστεί κανείς, ιδιαίτερη προσπάθεια, μια που η τηλεόραση και το σινεμά έχουν φροντίσει εδώ και πολλά χρόνια να σας δώσουν αρκετά, ορμώμενοι βέβαια από την ίδια τη ζωή. Με πολύ σάλτσα από πάνω βέβαια, αλλά η συνταγή υπήρχε.

''Σεισμοί (Αϊτή), λοιμοί (Πακιστάν), κατακλυσμοί (επίσης Πακιστάν), τσουνάμι (Ινδονησία), πυρκαγιές (Ρωσία), πανδημίες (H1N1), κατολισθήσεις (Κίνα), ηφαιστειακές εκρήξεις (Σουμάτρα), πυρηνικά ατυχήματα (Τσερνομπίλ) και τρομοκρατικές επιθέσεις (11η Σεπτεμβρίου) έχουν τα τελευταία χρόνια κοστίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους διαταράσσοντας παράλληλα τον ύπνο εκατομμυρίων'' όπως πολύ σωστά γράφει ο Γιώργος Σκαφίδας στην εφημερίδα Έθνος.

Κάποιος μου χαμογελά.

Και πάμε στο διά ταύτα... τι θα μπορούσατε να είχατε κάνει για να σωθεί η οικογένειά σας?

Η λύση έχει βρεθεί, και φυσικά η καταγωγή της είναι από την χώρα που εξουσιάζει τον πλανήτη. Απλώς βρίσκεται υπογείως και στοιχίζει μερικές δεκάδες χιλιάδες δολάρια το άτομο.

Παράδοξο δεν είναι?

Η εταιρεία Vivos λοιπόν, έχει δημιουργήσει ειδικά διαμορφωμένα καταφύγια, λειτουργώντας σαν σύγχρονοι Κιβωτοί του Νώε.

«Οι χώροι μας μπορούν να αντέξουν μια έκρηξη 50 μεγατόνων σε απόσταση 16 χλμ., μπορούν να ''καταδυθούν'' σε βάθος 152 μ., μπορούν να αντέξουν κρουστικά κύματα και ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς, ενώ είναι εφοδιασμένοι με τρόφιμα, καύσιμα, ρουχισμό, ιατρικές εγκαταστάσεις, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, ακόμη και φυλακές», διακηρύσσει ο Ρόμπερτ Βιτσίνο, το αφεντικό της «Vivos».

Το κόστος για μία τέτοια θέση είναι 50.000 δολ. για τους ενήλικες, και 25.000 δολ. για τα ανήλικα παιδιά.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση όμως, είναι πως οι κύριοι της εταιρείας αυτής, προκειμένου να πουλήσουν θέσεις, δεν σταματάνε στα καιρικά φαινόμενα.Πίσω από την εν λόγω ''εγγύηση ζωής'', πολλοί είναι εκείνοι που διακρίνουν τακτικές τρομολαγνείας, καλλιέργειας φόβου και εξαργύρωσης ανύπαρκτων απειλών.

Μια απλή ματιά στον ιστότοπο της «Vivos» αρκεί για να διαγνώσει κανείς ύποπτα κίνητρα εκ μέρους της εταιρείας, καθότι αυτή συγκαταλέγει στα καταστροφολογικά της σενάρια ως ρεαλιστικές «απειλές»: τους αστεροειδείς, τις super ηφαιστειακές εκρήξεις, την ηλιακή ακτινοβολία, καθώς και την... εκτεταμένη αναρχία!!!!!!!

Τελικά θα βγάλουμε ψεύτες τους Μάγια? 

Γρήγορο ίντερνετ?

Πιο γρήγορο από το «γρήγορο» Ίντερνετ αποδείχθηκε ένα ταχυδρομικό περιστέρι. Σε έναν πρωτότυπο αγώνα που διεξήχθη στη Βρετανία, δέκα περιστέρια ανέλαβαν την «αποστολή» να παραδώσουν μια κινηματογραφική ταινία, την ίδια στιγμή που ένας υπολογιστής ξεκινούσε να κάνει το ίδιο, μέσω Διαδικτύου...

Η ευρυζωνικότητα αποτελεί το πιο σύγχρονο μέσο επικοινωνίας, ενώ τα ταχυδρομικά περιστέρια χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή. Όμως χθες ο αγώνας μεταξύ των δύο «μέσων», υπογράμμισε τις χαμηλές ταχύτητες των ευρυζωνικών συνδέσεων σε αρκετές περιοχές. Το περιστέρι νίκησε το Ίντερνετ!

Ο αγώνας

Δέκα περιστέρια, που κουβαλούσαν ένα USB stick, ξεκίνησαν χθες το ταξίδι τους από μια φάρμα στο Γιόρκσαϊρ. Έπρεπε να παραδώσουν το αρχείο με την ταινία στον παραλήπτη της, που βρισκόταν 120 χιλιόμετρα πιο μακριά, στην παραθαλάσσια κωμόπολη Σκέγκνες.

Ταυτόχρονα ξεκίνησε το «ανέβασμα» της ταινίας -διάρκειας πέντε λεπτών- στο Ίντερνετ. Μια ώρα και ένα τέταρτο αργότερα τα περιστέρια είχαν φτάσει στον προορισμό τους, ολοκληρώνοντας την αποστολή. Την ίδια στιγμή, μόνο το 24% του αρχείου, μεγέθους 300MB, είχε «φορτώσει» στο Ίντερνετ.

Οι διοργανωτές αυτού του ιδιότυπου διαγωνισμού «φύσης» εναντίον «τεχνολογίας», δήλωσαν ότι η επίδειξη έγινε για να αναδειχθεί ότι οι ευρυζωνικές συνδέσεις σε ορισμένες περιοχές της Βρετανίας «εξακολουθούν να μην είναι οι ενδεδειγμένες».

Δεν είναι η πρώτη φορά που διοργανώνεται μια τέτοια κούρσα. Πέρυσι έγινε ένα παρόμοιο «πείραμα» στο Ντέρμπαν της Νοτίου Αφρικής. Ένα περιστέρι με το όνομα «Ουίνστον» χρειάστηκε δύο ώρες για να διανύσει μια διαδρομή 96 χιλιομέτρων. Στον ίδιο χρόνο, μόλις το 4% ενός αρχείου 4 GB είχε «κατεβεί».
Τα περιστέρια ολοκληρώνουν ένα ταξίδι 120 χιλιομέτρων σε περίπου δύο ώρες, ενώ μια ADSL σύνδεση θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσει τη μεταφορά ενός αρχείου 300 MB.

Χαμηλής ταχύτητας συνδέσεις στην περιφέρεια

«Η φάρμα μας έχει σύνδεση που πιάνει ταχύτητες 100 έως 200 Kbps ανά δευτερόλεπτο. Τα παιδιά πρέπει να κάνουν τα μαθήματά τους στον υπολογιστή και οι αγρότες να υποβάλουν online δηλώσεις, αλλά η σύνδεση δεν είναι κατάλληλη γι’ αυτές τις εργασίες», δήλωσε ο Τρεφ Ντέιβις, επικεφαλής της εκστρατείας για τη βελτίωση των ευρυζωνικών συνδέσεων στην βρετανική περιφέρεια.
Ο κ. Ντέιβις, ο οποίος είναι συνιδρυτής της εταιρείας υπηρεσιών Ίντερνετ Timico και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ISPA (Ένωση Παρόχων Διαδικτύου), πιστεύει ότι το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα από τους παρόχους Διαδικτύου και από την κυβέρνηση. «Αυτή είναι η Βρετανία. Θα έπρεπε να είναι πλήρως συνδεδεμένη, αλλά περίπου το ένα τρίτο των νοικοκυριών δεν μπορούν να έχουν ευρυζωνικές συνδέσεις», τόνισε.

Ωστόσο, η British Telecom αμφισβητεί τα στοιχεία του. Ο εκπρόσωπος του βρετανικού οργανισμού τηλεπικοινωνιών υποστήριξε ότι το 99% των νοικοκυριών μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στην ευρυζωνικότητα, πλην περίπου 160.000 γραμμών, «το μεγάλο μήκος των οποίων δεν επιτρέπει τη λειτουργία ευρυζωνικών συνδέσεων».

Ωστόσο, σύμφωνα με το BBC, ακόμη και στις αγροτικές περιοχές που διαθέτουν «γρήγορο» Ίντερνετ, στην πραγματικότητα οι συνδέσεις δεν είναι και τόσο γρήγορες.

Έρευνα που διεξήχθη πέρυσι για λογαριασμό του BBC διαπίστωσε ότι περίπου τρία εκατομμύρια νοικοκυριά στη Βρετανία είχαν συνδέσεις κάτω των 2 Mbps ανά δευτερόλεπτο.

Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να παρέχει συνδέσεις ταχυτήτων τουλάχιστον 2 Mbps σε κάθε σπίτι, μέχρι το 2015. Όμως, πρόσφατη έκθεση της οργάνωσης Ofcom διαπίστωσε ότι παρότι οι «ονομαστικές ταχύτητες» είναι σε άνοδο, οι πραγματικές ταχύτητες που απολαμβάνουν οι χρήστες είναι πολύ χαμηλότερες.

Πηγή: Τα Νέα


Σκεφτείτε να εκπαιδεύσουμε και αυτά τα πουλιά, για την ίδια δουλειά... με κωδικό όνομα... 16 Mbps... 8 Mbps... Ante geia Mbps.